მზე დააყუჩებს ჩატეხილ კრამიტს,

ჩამოიღვენთენ ნაღველს ცელები...

ლოცვად მოქარგავს გაცრეცილ ხალათს

შაბიამანის თბილი ცრემლები.

შუბლს გამიგრილებს ძველი მარანი,

გული მეღლება ლანდების ძებნით...

და ცახცახებენ ქარში ჭინჭრები

როგორც უდროოდ წასული ძმები...