როცა კარზეა ხიფათი ელდად,

ხოლო საშველი _ ცასავით შორი,

ერს ევლინება მხსნელად და ბედად

არა მრავალი _ ერთი ან ორი!

არა მრავალი _ ერთი ან ორი! _

სამშობლოს ბედის მხრებით მტვირთველი,

სატევარივით ბასრი და სწორი

და სიკვდილივით მოუსყიდველი!