ხსოვნა ქორივით ჩაგფრენია,

ბოლთას სცემს ჟამი გამთვალავი,

მანდილი შენთვის სამშვენია,

ჩემთვის _ ცრემლების სამალავი.

სეფე სიზმრებში გახიზნულა

წელთა მიმქრალი ჩირაღდნები

მთოშავს იღბალი ზამთრისგულა,

ვკვდები და ისევ ვიბადები.

ყოფნა არყოფნის საშველია,

ჰოდა, ბევრი ვარ სათვალავით,

მანდილი სხვისთვის სამშვენია,

ჩემთვის _ ცრემლების სამალავი.