დატიტინებ და ჩურჩულებ ქართულს,

სიხარულის თვალზე ცრემლნი მდიან...

ეს იები ამოსულან აქ თუ,

ეს იები ციდან ჩამოდიან...

ახლა გძინავს დედიკოსთან კონებულს,

სიტყვას ვეძებ, სიტყვას გამოგონებულს,

მიყვარხარო, _ არის მხოლოდ აჩრდილი

გულში, ყელში რა გრძნობაც მაქვს გაჩრილი...

ო, ამ გრძნობას ჯერ სახელი არ ჰქვია,

(ეს რა მადლი მომივლინე, უფალო),

ხელს რომ გახებ, ღმერთიც თითქო აქვეა...

საყვარელო, პატარა დედოფალო...