ახლა თუ რამე იწერება,
იწერება ცეცხლმოდებულ ქაღალდზე
და განწირულობის ნიშანი აზის
ყველა სტრიქონს,
თითოეულ სიტყვას.
ცეცხლისთვის ხომ სულ ერთი არის
რა წერია
ან რომელ ენაზე;
ფერფლიდან კი ვერც ვერავინ ამოიკითხავს
ვერც ასოებს,
ვერც იეროგლიფებს.
ახლა თუ რამე იწერება,
იწერება ცეცხლმოდებულ ქაღალდზე
და ყველაფერი მოსწრებაზეა.
თითქოს მართლაც ახლოვდება
ვიღაც თუ რაღაც,
მაგრამ ვინ?
მარგამ რა?!..