დიდხანს იწვალა თოვლქვეშ ბალახმა –

ვეღარ გავიდა თეთრი გრილოდან...

თოვლი წასვლაზე იყო თანახმა,

მაგრამ ზამთარმა ბევრი ილოთა...

თუმცა ყინვამ რომ მიწა დანაღმა –

ისე აფეთქდა ერთ დღეს – დანახვა

ვერ მოვასწარი ლილოჭრილოთა.

ლილოჭრილოსი მიყვარს ალერსი –

ვუალერსებ და თითებს მილოკავს,

ჩამოგავს სონეტს – მიწის გალექსილ,

ღიად დარჩენილ თოვლის ჭრილობას...

ბალახის ხათრით შხამსაც დალევს ის –

თავგანწირვა აქვს უბრწყინვალესი...

დავცქერ და მინდა ლილოჭრილობა.