ბნელში გაწყვეტილ თელებს,

მეხით

შუბლგამსკდარ

მუხებს –

ცა წვიმით ამრთელებს

და ელვის დოლბანდით უხვევს.

წავა და აღარ მოვა,

დღეები მიაქვთ

ქორებს,

მიმდგარა შემოდგომა

ტყეს –

ფოთლებს უოქროებს.