ჩვენ ზოგჯერ ჩუმი გვაწუხებს დარდი,

ხან მზე დგას, ხან კი ქარები ქრიან...

ყველა ვიღაცის იმედით დადის,

ყველას ვიღაცის იმედი ჰქვია.

ჩუმად მოსული ტკივილის გარდა

გული ხომ ათას სიხარულს ელის...

და ჩვენ ვიცინით, ვიცინით, რადგან

ვიღაცას ჩვენი სიცილი შველის.