მე შენ გასწავლი მზის ყველა სახელს.

მე შენ გაგიშვებ მზის იალაღზე,

განა ზღაპარში, –

ჩვეულებრივი ქალაქის გარეთ,

ადამიანურ, წმინდა ბალახზე...

შენ გაიხარებ, –

ჩემი სულის და სიცოცხლის ერთა...

მოგეწონება მიწა და წყალი,

შეგიყვარდება ზეცა და მთვარე

და მეტყვი: – `მთვარე რა ლამაზია,

დედიკო, მთვარე ვინ გააკეთა...~

შევკრთები, თრთოლვით დავაკვირდები

მე შენი სულის პირველ გახელას...

ღმერთო, ძლიერო, მადლობელი ვარ...

შემინდე, ღმერთო, ბედნიერება ჩემი, ამხელა.