არ მეგულები, არ მიხარიხარ,

მოდის მდინარე, დამდორებული...

პრიალებს ხიდზე რკინის ხარიხა,

მივყვები, ბედთან დამდურებული.

აღმა და დაღმა დამღლის ხატება,

ვარ შენი დარდის დამტარებელი,

ტუჩზე ღიმილი არ გეხატება,

ჩემი ღრუბლების გამდარებელი.

სიჩუმეს, მტანჯველს, დრო გაეყინა –

ჩემი დამფლეთი, ამტირებელი,

იწვა, იცდიდა ჭრელი ქვეყანა –

აღმართზე ჩემი ამტარებელი,

ცის პატრონს თვალში ცრემლი ეყენა –

ზაფხულის გამაზამთარებელი.