მზე ჩახლართვია ფურირემს რქებში,

მთებმა მოიხსნეს თოვლის ბექთარი.

გზას მისდევ უხმოდ და სადღაც ეშხით

შემოგანათებს ია ფერმკრთალი.

ჯაგებში ბრდღვინავს მშიერი დათვი

და თავზე შინდის ყვავილი ათოვს.

რად მაკლდებაო თვალში სინათლე –

ბებერი მგელი შეჰყმუის მნათობს.

სურს მოზღვავებულ სიკეთედ იქცეს, –

წყარო მოგელის ტყე-ტყე, ბორცვებთან.

რომ არ გაგითბო ამხელა სივრცე,

მზე ქალწულივით დაიმორცხვებს და

ისე დატოვებს პატარა სოფელს...

გვიან შინისკენ მიგყვება ბინდი,

სარს შეუსწორებ მორღვეულ ღობეს

და ვაშლის ხეებს გახედავ რიდით.