მე აქ დავეცი და აქვე დავრჩი,

აქ ვიქეც მიწად და დღემდე გიცდი,

მზეში, წვიმაში, თოვლში და ქარში

ვიწვი, ვსველდები, ვთეთრდები... გიცდი.

სხვა რა ვქნა, როცა ხმალს ვეღარ ვიქნევ

მე – იმ საზარელ ქარიშხლის მსხვერპლი –

მაგრამ შენ მაინც შემინდო იქნებ,

რაკი მიწა ვარ და არა ფერფლი.