Litclub.ge

*** "დგას ნარიყალა"

დგას ნარიყალა და მეჩვენება
ის მეწამული ცეცხლი ბრძოლების,
მხედრები ქოჩორგაჩეჩილები
და ცრემლიანი სულისსწორები.
რეკავენ ქარში სამრეკლოები
და ნახანძრალში ყრმები ტირიან,
ჩამოქუფრული ღრუბლის რგოლები
კლდეზე შესხმული ჩემი ტვინია.
თუ კარი იყო _
დღესაც მტრისათვის
რკინის ურდულით ჩაკეტილია,
თუ გული იყო,
გულადვე დარჩა,
თუ ტინი იყო,
ისევ ტინია.
მე ვმღერი ახლა,
არა მაქვს ცრემლი,
რადგან წინაპრებს
არ უტირიათ...