საუკუნეთა მაცივარშია.

მოგონებები ჭერიდან წვეთავს,

მხოლოდ სიმართლე გვწყურია, გვშია.

მზე უკვე ადნობს ყინულის კლდეებს,

და ქარიშხალი გვაწყურებს ავდარს,

თანმიმდევრობა მოვტაცოთ დღეებს,

სანამ სხვებივით დავკარგავთ მადას.

კვლავ დავიბრუნოთ ზღვები და მთები,

ეს ჩვენი დროა,ოქროს წუთები,

საუკუნეთა გავბზაროთ თხემი,

თორემ აწმყოში დავიხუთებით.

ვისაც არ ესმის ჩვენი სიმღერა

და ვინც ვერ ზომავს ჟამთ აისბერგებს.

დაე,მოწრუპონ ის მჟავე წლები,

ხალხში რომ ჰქვია _ ტკბილი სიბერე.