დღეს შენს თვალებში წავიკითხე მთელი სიმართლე ჩემზე...
შენ მკითხე: რას გააკეთებდი ნატვრისთვალი რომ გქონდესო..
მე გიპასუხე: ხელს მოგკიდებდი და შორს წაგიყვანდი აქედანო.
ვიგრძენი როგორ აკიაფდა შენს თვალებში გაოცების და სიხარულის ვარსკვლავი..
მერე ვინანე...არ უნდა მომეცა იმედი შენთვის.
მაპატიე.
შენ კი დამშვიდობებისას თვალებში ჩამხედე და მშვიდად მითხარი:
მე შენ ისეთი მიყვარხარ, როგორიც ხარო...
ამითი ყველაფერი თქვი, მე კი პასუხს თავი ავარიდე და უხერხული ღიმილით ლოყაზე გაკოცე.
და კიდევ მეტყვი რომ საოცრად კარგი ვარ?