ნუ იმღერ ჩემთან, ლამაზო ქალო,
შენ საქართველოს სევდიან ხმაზე,
მე მაგონდება, როცა შენ ჰგალობ,
სხვა ცხოვრება და სხვა სილამაზე.
რა ვქნა, თუ შენი სასტიკი ქნარი
ერთს მოგონებას შორეულს არხევს,
მე ვხედავ ღამეს, ველებს და მთვარით
აითებულ ქალის წამებულ სახეს.
ძვირფას ჩვენებას, საბედისწეროს
ვივიწყებ, როცა გიყურებ თვალში,
და როცა ჰგალობ, იმისი ჩერო
წარმომიდგება უეცრად მაშინ.
ნუ იმღერ ჩემთან, ლამაზო ქალო,
შენ საქართველოს სევდიან ხმაზე,
მე მაგონდება, როცა შენ ჰგალობ,
სხვა ცხოვრება და სხვა სილამაზე.
1828