Litclub.ge

სამზადისი
ეს მანანა რა ყოფილა, 
მუდამ შრომობს, 
დროს რა ჰკარგავს, 
აი ახლაც, თან ღიღინებს, 
თან ალისფერ დროშას ქარგავს. 

მამას სთხოვა ჯიბის დანა 
და ღიმილით ამას წინათ - 
დროშის ტარი გამოთალა 
ლამაზი და პაწაწინა. 

არასოდეს არ ყოფილა 
აგერ წყნარი, აგრე ჩუმი, 
ვარსკვლავები ამოქარგ 
ოქროსფერი აბრეშუმით. 

არვის უმხელს, მხოლოდ გუშინ 
ჩასჩურჩულა ყურში ბებოს: 
"ამ ძვირფასი საჩუქარით 
პირველ მაისს მივეგებოთ!" 

1946 წ.