ერთხელმელამ ნახა, ლომი
თავისსლეკვსარომ ართობდა; 
მასთან ერთადმხიარულად
თამაშობდა, ნავარდობდა
და მიმართა: «ნადირთმეფევ, 
ყოვლისფრითსრული ხარო; 
ვითშეშვენის ხელმწიფესა, 
მართლაც ყველას გვჯობიხარო; 
მხოლოდმიკვირს, ერთრამეში
რომ გჯობივართმელებიო: 
შენ გყავს მხოლოდთითოლეკვი, 
ჩვენ-კი ბევრი შვილებიო!» 
გაეცინალომსდა უთხრა: 
«თვისი ხვედრი აქვს ყველასო, _ 
მე ერთსლომს ვზრდი წელიწადში