ჩემო ხეობავ, ნიავებით სავსე მდინარევ,
შენ მოგდიე და სივრცეები გადავიარე.
მე შენს ზვირთებში სულს გავიბან, _
მერე, ამაყი,
გავყვები ამ გზას, დარდნათმენი,
გულგალახული,
რომ ვნახო ისევ დანახულიც, არდანახულიც.
1991
ჩემო ხეობავ, ნიავებით სავსე მდინარევ,
შენ მოგდიე და სივრცეები გადავიარე.
მე შენს ზვირთებში სულს გავიბან, _
მერე, ამაყი,
გავყვები ამ გზას, დარდნათმენი,
გულგალახული,
რომ ვნახო ისევ დანახულიც, არდანახულიც.
1991