ხორშაკნი ჰქრიან,

ევლება სენაკს ნათლისღებანი,

ო დედოფალო!

სხეული გტკივა,

თუ ცოდვის შვილთა შეცოდებანი?!

... ვიწრო სენაკში შუქად კიაფობ,

ამაყობ კიდეც გულის წიაღში.

ფეხმორთხმით ზის და

მოსთქვამს იაკობ:

- ტანჯვას მოგაწევს ხვალ პიტიახში!..

ო დედოფალო!

უარყავ რწმენა -

კვლავ ჩაგქირქილებს მარტვილს სატანა,

... და წუთით, თითქო, დაგეხშო სმენა...

უბრძნებ სხეულს მეტის ატანას...

ო დედოფალო!

იცვალენ მხარი,

თორო - დაწყლულდენ წყლულზე წყლულები.

დასთმე სასახლე და შმაგი ქმარი...

ვითა ბრჭყვიალა სამკაულები...

გარეთ ქარია...

ხორშაკნი ქრიან,

ევლება სენაკს ნათლისღებანი,

ო დედოფალო!

სხეული გტკივა

თუ ცოდვილ შვილთა შეცოდებანი?!