ქრება სიცოცხლე შორეულ ცის ქვეშ

ზემოიმერელ წერეთლის ქალის...

_ ო, შემახედეთ ქართული ცისთვის,

შემომასხურეთ ყვირილას წყალი!

რაო, მკურნალმა, _ სენს რა ჰქვიაო?

ძალა წამერთვა, ვეღარ ვერევი...

_

უბრალოდ... მხოლოდ...

ნოსტალგიაო...

_ მოურჩენელი, მოურჩენელი...

სად აფრენილი ფრთას საით ვკეცავ,

ჰეი, სად ვკვდები წერეთლის ქალი,

წამით მაჩვენეთ ქართული ზეცა!..

შემომასხურეთ ყვირილას წყალი!..