მომწყურდი, წყაროვ, ანკარა,

მომწყურდა შენი წარსული,

გნახე და გამაკანკალა,

უბეში გეჯდა ავსული.

თვალებში შუქი ჩამქრალა,

ღიმილი გენთო მასხრული,

თავს შეგპარვოდა ჭაღარა,

ვაზიც არ გქონდა გასხლული,

რა გიხაროდა _

გულმკერდი

მძივივით გქონდა ასხმული.