თენდება.

სოფელი დრეზდენი.

ვკრეფ ქვაფენილზე დაყრილ მონეტებს.

ოთხი დღე გავიდა ორიდან სამამდე-

მე,  უკვე ზრდასრული 

ან, უკვე ბებერი.

საათმაც გაჭედა,

ქუჩებში საცობი.

ელმავლის ბოლოა დღეისთვის რეისი,

იჩქარე-

გაჰყევი დაორთქლილ ცენტრალებს.

დაკეცე, ჯიბეში ჩიწყვე ქუჩები

იარე.

მე უკან მივყვები

ალისფერ ლამპიონს-

უშენო დრეზდენს,

ელბას სანაპიროს შიშველი ფეხებით.

ჰაერში პლიუსი -

ერთიდან ორამდე გაზაფხულცელსიუსი.