ვიცი, არსებობს სადღაც სხვა ზეცა,
ყოველთვის სუფთა და მშვენიერი
იქ სხვანაირი შუქი აქვს მზესაც,
თუმცა სიბნელის გასდევს იერი;
ოსტინ, დამჭკნარი ტყენი კი არა,
ველნი კი არა, მუდამ რომ დუმან-
იქ პაწაწინა ტყე არის ერთი,
რომლის ფოთლებიც მწვანეა მუდამ:
იქ არის ერთი ბრწყინვალე ბაღი,
რომ ვერ დაამჩნევს ყინვა იარებს
მის მარადიულ უჭკნობს ყვავილებს
მესმის ფუტკარი ვით დაბზრიალებს:
გემუდარები ჩემო ძამიკო,
მოდი, ჩემს ბაღშიც შემოიარე!