კეცავენ ფურცლებს,

ეძებენ ცოცხლებს,

ცოცხალ-მკვდრებსაც კი

ეძებენ სანთლით;

ხან ცოცხლის ნაცვლად

მკვდარი აწყობთ და

ხან მკვდრების საფლავს

ზომავენ ადლით.

წებავენ კონვერტს,

სიას ადგენენ,

ჩამორიგებულს მისთვის და სხვისთვის;

გარეთ ტკივილი,

გარეთ ტირილი,

გარეთ კვნესა და

გოდება ისმის;

ჭედავენ ყუთებს,

ჭრილსაც ადებენ,

რომ დაითვალონ

ხმები ულევი,

რომ დაგვეთუთქოს

უკვე მეასედ,

ასჯერ გამსკდარი

ჩვენი გულები;

მთავრდება დრამა

და თან ოცნებობ,

რომ ყველაფერი

თითქოს რიგზეა,

მაგ არჩევანით

ამ ქვეყნის საქმე

შენ რომ გგონია

არც მთლად ისეა.