თვალთა უპეებზე მტრედის კვალი,
შუბლი დამჭკნარი და დაზოლილი;
სახე შერუჟღული ოხვრის კვამლით,
ტუჩებზე – ღრუბელი გაწოლილი...
ცეცხლის ბურთს უჩივის ყელი ცალკე,
გული გასკდა, როგორც ლამპის მინა...
ცივად დაიკივლა წრფელმა სარკემ,
_ ეს რა დაგმართნია, ჩემო ზინა!