მწყემსი ცხვრის ტალღებს მიდენის სტვენით,
წამოუნთიათ ატმები შუკებს...
ნეტავი რაღა დრო არის წყენის,
როცა ალერსით სავსე ვარ უკვე.
დღე მიდის, მიდის ხვალით დევნილი,
მზის წარღვნა წასკდა ცის კალთა-უბეს,
კავკასიონი ხარირემივით
ქორბუდა რქებზე იფხრეწავს ღრუბლებს.