შენც შენი კვალი ცაში არიე...
იმ წლებს მთლიანად დაუხარჯიხარ:
ჰგავხარ ბოგანოს, ჯიბეცარიელს...
მოგწვდა სამყაროს დარდი იაფი,
მოდგა დღეშავი, გასაჯანჯლები...
შენ საქართველოს ბარელიეფი
ამოგათალეს გულზე ხანჯლებით.
სულში ჩაგიძვრა სიტყვა ჯაშუში,
შეხველ შავეთში, როგორც წარსულში...
სულ მალე ცეცხლში გამონაშუში,
ჩამოგემსხვრევა თავზე ცა შუშის!