შემომთავაზეს როს ყვავილი ისე ლამაზი,
შეშურდებოდა, გაზაფხულის მაისის დილას,
უკან გავბრუნდი, არ მივიღე, ვერ ვუღალატე
ჩემს მშვენიერ ვარდს ვუალერსე მე ისევ ტკბილად.
ეჭვიანობას დაეთრგუნა ყვავილი ჩემი,
ვეღარ ვიგრძენი სურნელება, საამო მისი.
ზურგი მაქცია, მშვენიერმა, ალერსის ნაცვლად,
და ვარდმა მხოლოდ მის ეკლების გამხადა ღირსი!
შეშურდებოდა, გაზაფხულის მაისის დილას,
უკან გავბრუნდი, არ მივიღე, ვერ ვუღალატე
ჩემს მშვენიერ ვარდს ვუალერსე მე ისევ ტკბილად.
ეჭვიანობას დაეთრგუნა ყვავილი ჩემი,
ვეღარ ვიგრძენი სურნელება, საამო მისი.
ზურგი მაქცია, მშვენიერმა, ალერსის ნაცვლად,
და ვარდმა მხოლოდ მის ეკლების გამხადა ღირსი!