ო, გულო ჩემო,
უგალავნო ქალაქივით
დაუცველო და ფარღალალავ,
ნუღარ ეტყვი, ვით გენატრება,
ქარს წინ ნუღარ გადაუდგები,
დაე, იქროლოს,
უსულო და უსაქმური
სიტყვები გზა-გზა ჩამოარიგოს,
რაც სურს, ის არ თქვას,
რაც არ უნდა, ის გაიგონოს,
ნუ დაუძახებ,
ნუღარ ეტყვი,
რომ ცოცხალი ხარ!
უგალავნო ქალაქივით
დაუცველო და ფარღალალავ,
ნუღარ ეტყვი, ვით გენატრება,
ქარს წინ ნუღარ გადაუდგები,
დაე, იქროლოს,
უსულო და უსაქმური
სიტყვები გზა-გზა ჩამოარიგოს,
რაც სურს, ის არ თქვას,
რაც არ უნდა, ის გაიგონოს,
ნუ დაუძახებ,
ნუღარ ეტყვი,
რომ ცოცხალი ხარ!