თანაც ნაცნობ ქალს

უკვე ბებერს, -

პირველ სიყვარულს და პირველ ვნებებს,

მრავალზე მრავალ წლების იქით

უხმოდ შთენილებს.

ღელვების ღელეს

შუბლ-ლოყებზე ჩამორბენილებს,

საით ვიარეთ, სად მოვედით,

რაღაა აწი? -

თვალებით თვალებს ვეკითხებით

ქალი და კაცი.