Litclub.ge

ფრიდონ ხალვაშს
„ომრი” - მეომრის წიგნია,
დროსთან რომ ჰქონდა ომი.
დღეიდან დროც არ მგონია
შენი წაქცევის მდომი.

გიცქერის, როგორც თანასწორს,
ხოლო უგვარო მტრებმა -
უღრინონ, არა შენს სახელს,
თავის სრულ გაკოტრებას.

მეც, მახსოვს, ჯეელობაში,
შეგჭიდებივარ ჭარმაგს;
თუმც, შენი ფასი ვიცოდი
სულ და საოხიც არ მაქვს.

მე გესიტყვები ხვალიდან,
შენ შენი გითქვამს გუშინ.
არ მჯერა, ღმერთი არ თვლემდეს
ნაღდი პოეტის გულში.

შენს წიგნებს ბევრჯერ ჩახედავს
დუნია - მემლექეთი.
მე მიყვარს შენი სოფელმთა,
როგორც პარნასი ქედის.

ისევ მაგარი ბიჭი ხარ,
ბევრს დააბერებ კიდევ.
გაჩხრეკ ფიქრების ნაკვერჩხალს,
გულზე ცეცხლს მოგვიკიდებ.

ორად გაყოფილს ტიროდი,
დღეს გავყოფილვართ ასად;
დღეს წასასვლელი ბევრია,
გამოსავალი არსად.

ღმერთო, შენ მოეც ჭკვაღონე
ზემო და ქვემო ქართველს;
ვინც გააცოცხლებს იუდას
სულსაც ის ამოგვართმევს.