ქანჩახებს ვართ მიკრულნი, 

ბალახის მათხოვრებადა 

თოვლ-წვიმასთან მისულნი. 

ვუმზერთ,-არწივებს, ბორეებს, 

მთებს-ზეცაში აზვაულს, 

ჩამონგრეულ ყორეებს, 

კოშკებს-კედლებდაბზარულს. 

ყივილს წისქვილებისას, 

ჭერ-კერათა სისველეს, 

სიჩუმის ცრემლებითა 

სავსე სიცარიელეს. 

ღრუბლებს-ცაცხვის ნათალას, 

ზვავ-მეწყერთა მოდენას, 

ცას-წვეთივით პატარას, 

ქერის მარცვლის ოდენას.