უზრუნველად თვლემენ ფოთლები,

ისეთი სიჩუმეა, სიჩუმის ხმას გაიგებს კაცი,

ამ ფოთლების სუნთქვას კი არა,

ამ ბალახის სუნთქვას კი არა,

ვდგავარ, 

თითქოს ხეები არ მენახოს, არც ბალახები 

თითქოს არც ღამე არ მენახოს,

ისე შევყურებ ამ ხეებს, ფოთლებს,

ამ ბალახებს...

მოკლედ: 

მიყვარხარ.