ალისფერ სხივებში, 

მიმოზები,

ყვავილობს ქალაქი, 

ქუჩები ხიდებზე 

მიმოდიან,

მე, ყოველ საღამოს, 

შენი სიმყუდროვით 

ვიმოსები,

შენ კი, ჩემს სუნთქვაში, 

ახალ იმედს ჰპოვებ, 

ყოველ დილით.

ზოგჯერ (ცაშიც ხდება-

ხოლმე) ბაცდებიან 

ვარსკვლავები,

გული სტკივა სულს და

ვერაფერს აღიქვამს

დადებითად...

გაივლის განწყობა.

ჩვენ, რაც მთავარია,

დავასკვენით:

თურმე, შეგვძლებია ხედვა ერთმანეთის თვალებითაც.