დო-გმად ქცეული მტვერი ადევთ სქელყდიან წიგნებს

თაროზე,სადაც ერთად-ერთი მიხაკი ლპება

დაურიდებლად.სიკვდილისკენ ლაბირინთს იგნებს

ყოველ საღამოს უხუნდება ფერი და გზნება.

რე-მარკის ახლოს მოლურჯო და პატარა ჭიქა

დევს,რომ მაჩუქე თუ არ ვცდები დეკემბრის სამში

თანხმობის ნიშნად.მე კი შენთან სანაცვლოდ მიმაქვს

შექსპირი(ყდაზე გადაუკრავთ ტყავი თუ ზამშე).

მი-კვირს,ლანდოლფთან გასუსულა,დაღლილი თუა

ბუზი(ან უფრო დაქანცული),სიჩუმეს მოქსოვს

იმ ხელსახოცზე,სახინკლეში ნასვამმა გიო

ზედვაკელმა რომ წააწერა თავისი ლექსი.

ფა-ნჯრის რაფაზე (თან ვეწევი) მარცხენა მუშტით

დაყრდნობილი ვარ,შემცივნული საამოდ ვთბები

მზეზე.გოგონებს შენ გადარებ,ვისაც აქვს სუსტი

ტანი,ლამაზი გამოხედვა და სწორი თმები.

სოლ-არიუმში გიყვარს ზაგრით რატომღაც ჭამა

კანის და მე კი შენს სხეულზე დამჩნეულ გამით

ვტკბები.მოხატულ ხალიჩაზე აგდია ჩემი

ჩრდილი,სულ რაღაც ორასი თუ სამასი გრამი.

ლა-მის ქვასავით ვიღაც ჩუმად კეფაზე მახლის

ფიქრებს.ყურს ვუგდებ დაბალ ხმაზე მეზობლად ჩართულ

მუსიკას.შენი მაღალი და ფერმკრთალი სახლი

მიყვარს,თვალებს რომ ვერ ვაცილებ მესამე სართულს.

სი-თბო მისუსტდა,დაჟანგებულ ელექტრო ბოძთან

დგას ვიღაც მთვრალი და გამვლელებს აყოლებს ბღვერით

თვალებს.ვიცი რომ მომიხდება ამაღამ მოცდა

შენთვის.თითებში ჩაინავლა Winston-ის ღერი.

ნა-მდვილად ვიცი,ღმერთამდე რომ ბოლივით ადის

ლოცვა.ალვის ხე იჭყიტება ოთახში კისერ-

წაწვდილი.მე კი მსოფლიოში პირველად ნათი,

ამ რვავე ნოტით სონატას თუ ნოქტიურნს გიწერ!