ნუკრი,ბერეთისის ძველ სანახებს,
ალბათ მიაცარცეს აკაცია...
ბევრჯერ გვითქვია რომ დრო გვანახებს,
ვინ რა პოეტი და რა კაცია.
ნუკრი,ჩვენ გვითქვია მილიონჯერ:
სადაც ვსუფდავდებით-სოფელია,
სადაც ვერ შეხვდები სულით გონჯებს,
სადაც უანგაროდ მოგველიან.
ნუკრი,სხვას ფიქრობ და სხვაგანა ხარ,
იმ გაგებითა და იმ იერით
ღმერთმა პოეზიით დაგანახა,
ჩვენთვის უცნობი და მიღმიერი.
ნუკრი,დიაცივით ანცობს მარტი,
ტანში ჟრუანტელად დაუვლია...
გულიდან თქრიალით კაცობა გდის,
ხელებს ნუ მიიჭერ ძამულია.