თვლემას გატყობ, ყოფავ ჩემო, 

ბინდით შემობურვილო

განისვენეთ იმედებო,

განისვენეთ სურვილნო!

ვეღარაფერს ხედავ თვალო,

ხსოვნავ, ქრები ნელი-ნელ,

ავს და კეთილს მისათვალო...

დარდო, რად მომევლინე!

ვარ აკვანი სულეთს მდგარი

და თუმც ქარი არა სჩანს,

აკლდამაში მარწევს ქარი:

მდუმარება მარადჟამს