იგივე გაქვს ხმა, იგივე გავს მზერა,

თმებიც ისევ ისე აბრეშუმად შეგრჩა.

ყოველივე ისეა რაც ერთი წლის წინათ

შემოჭრილა ფანჯრიდან სხივი ნათელისა . .

აჭრელდება კირი თეთრი კედლებისა,

საუცხოო სურნელი თეთრი შროშანისა,

და შენს მიერ თქმული სიტყვა ნუგეშისა.