მას მპირდებოდა სუყველაფერი:

სევადიანი ცის კიდე მქრქალი,

შობის დღეების სიზმრები ტკბილი,

მრავალხმიანი აღდგომის ზარი.

მას მპირდებოდნენ: ვაზის ლერწები,

ჩანჩქერი პარკში, სხივები მთვარის

და, ბოლოს, ორი დიდი ჭრიჭინა,

თუჯის ჟანგიან მესერზე მჯდარი.

იმეგობრებდა ჩემთან უთუოდ _

უკვე ვიცოდი, უკვე ვხვდებოდი, 

გავარვარებულ ქვიან ბილიკით

როცა მთის ფერდობს მივუყვებოდი.