არის დღეს ჩემთვის ნაზი ნუგეში, 

ვიყო უმშვიდეს წარსულის მტერი: 

შევიდე უცხო სიმსუბუქეში, 

გამომყვეს ლურჯა ცხენების მტვერი. 

ვიცი, ეს მხოლოდ ისე იქნება, 

როგორც ყოფილა ოდესმე ღამით: 

დათვლა ნაბიჯის და დამიზნება, 

ნისლიან ამინდს, ნისლიან ამინდს! 

მაგრამ ნაცნობი ზმანება ბროლის 

მოვა: სალამი თანამგრძნობ თვალებს! 

მას მოიზიდავს ხმობა გასროლის 

და შეჩერებას მე დამავალებს. 

ვიცი: პოეტის გატეხილ სახელს 

ბრბო არ დაინდობს გასათელავად, 

მაგრამ შენი მზე სიბნელეს გახევს 

და დაადგება შუბლს ნათელივით.