ბასას

მთებს შორის ლურჯი ცაა გაჩრილი,

კვლავ ვაკვირდები დროს, ვით ბანომეტრს,

ჩემი ბავშვობა გორგოლაჭივით

სოფლის შარაზე მზეს მიაგორებს.

ზღვა მელნისფერ შუქს ლილად გაირევს,

კადრს ცვლის კადრი და ფირი ილევა...

- თქვენც აქ დარბოდით? – ვკითხე ყვავილებს,

- ჩვენც აქ დავრბოდით! – თქვეს ყვავილებმა.