ამაღამ ალბათ შევძლებ აგისხნა
რარიგ მიყვარხარ, ეს ვერ ვთქვი გუშინ,
ვერ შევუთანხმე სული ბაგის ხმას,
ფარული გრძნობა ღრმად მედო გულში.
ვისმენ შენს სუნთქვას, ჩემზე ახია _
_ ვარსკვლავის სხივი მკერდზე დაგეცა,
ახლა ლექსისთვის სიტყვა ჩმახია,
რითმაც ჩმახია, რვეულს დავკეცავ.
დავეძებ სიტყვებს, ჩურჩულით სათქმელს,
ბობოქარ გულის ცახცახს რომ შვენის...
ბოლომდე იგრძნო და სულში ჩაგრჩეს,
რომ ერთსულ იქცეს სიცოცხლე ჩვენი.
მათ იშვიათად გვიგზავნის ზეცა,
ვუშვერ ხელისგულს... ვისმენ ცის ხარხარს,
თუნდ ერთი სიტყვა... მანამდე ჩემო,
ჩვეულებრივად გეტყვი _ მიყვარხარ!