უსაქმურმა ბაბაჭუამ

ქსოვა იცის აჩა–ბაჩა,

ერთი ძაფი ალთას მიდის,

ერთი ძაფი მიდის ბალთას.

თმას უვარცხნის, ტანზე აცმევს,

ბოდიში და ღამღამობით

ქოთანზეც კი ბებო აჯენს.

ან უაზროდ ბორიალობს.

ერთხელ ბებოს აწყენინა,

ღამით თავი აძებნინა,

თვითონ კარის მეზობელთან

ჭორაობდა არხეინად.

ხან ახტა და ხანაც დახტა,

მერე აბგა მოიკიდა,

მეგობართან გადაბარგდა.

დარჩა მარტო ბაბაჭუა,

მშიერია, რა თქმა უნდა.

აჩა–ბაჩა, აბდა–უბდა.

ბევრს ეცადა, როგორ არა,

ასეც ხლართა, ისეც ხლართა,

მაგრამ მაინც ბუზის ნაცვლად

ქსელში თვითონ გაიხლართა.

...ახლაც იქ ზის, ბებოს ელის,