არც ერთი ლექსი მე არ დამიწერია,

ან სად მოვიცლიდი მისთვის.

ლექსებს სწერს ჩემი ორეული,

სარკიდან რო მიცქერის ხოლმე _

მუდამ ექსტაზ მორეული.

მე: ტლანქი ვარ და გულიც ტლანქი მაქვს,

         როგორც: არავის.

ის: კი ნაზია: როგორც არავინ.

მე: სახლიცა მაქვს და ეზოც.

მას: კი არც თავ-შესაფარი კარავი.

ჩემი: თვალები ამღვრეულია და ბოროტი.

მისი: ლურჯი და სათნო.

მე: სიმღერა არ ვიცი,

      არც ჩემი საქმეა.

იგი: კი მღერის მუდამ.

მე: თოფი მიჭერია სანადიროთ.

მას: კი კალამი რითმებისათვის.

და იცოდეთ ყველამ დღეის იქით,

რომ: არც ერთი ლექსი არ დამიწერია

მე: რეზო გელოვანს,

და იგი: მირზა გელოვანია