იქნებ არც მაქვს ხებერი და

იქნებ კიდეც ვაჭარბებ,

ლამაზ ციცას რომ დევნახავ,

მაინც წევიაჭარლებ.

წყალი ნაფოტს ჩამოიტანს,

ალვის ხის ჩამონათალს,

ზვინში თივას გავაფენ და

ყარდაშ! ციცას მოთაფლვას -

ვერ მასწავლი შევხედავ და

წამსვე გულში გამიარს,

ჩემი ზვინი მირჩევნია,

"ჰოტელს" -  ხუთვარსკვლავიანს.

 

ზამთარ-ზაფხულ ვიწიწინებ,

ვიარ ყანებს, მდელოებს,

ციცას ვნახავ? - აჭარულად -

წავი ალენ დელონებ.

მერე სოფლის ბორჯგი ბიჭებს,

მუშტში გევეჯიბრები,

გავლახავ თუ გამლახავენ,

კვლავ ამფერი ვიქნები.

ციცა, ციცა, ისვენ ციცა,

ფიქრით ვეღარ ვიძინებ,

ისევ ისე ვაჭარლობ და...

ვწიწინებ და ვწიწინებ!...