მთვარევ, ზეცის შუქურავ,
ღრუბლებში მონარნარევ,
მოვლებიხარ ჩუქურთმად,
კლდეებსა თუ ქვარნალებს.
ოქროს გუმბათს მაგონებ.
როცა გაიბადრები,
ეფინება მთაგორებს,
შენი ათინათები.
ირგვლივ შემოგფენია,
ღრუბლის ლურჯი ფატები,
ოცნებების ფერიავ,
მსურს გაგანდო დარდები.
ღამით როცა გაგყურებ,
უფრო გაინაზები,
ცოტა მეც მომაბკურე,
შენი პიაზმები.