ქალაქში, მტვერში წაიქცა ბავშვი 

ნუკრის თვალებით, თმით - მიმოზებით, 

და მწუხარების მალე ნიავში 

მოფრინდნენ ლურჯი ანგელოზები.

შეშლილი სახით კიოდა ქუჩა: 

შორს კი მზე დარჩა და მშობლის კერა! 

მზეზე ჰყვაოდა სოფლად ალუჩა, 

და გაისმოდა დების სიმღერა.