“მოითმინე!” “გაუძელი!” რას გავუძლო! მოიცა რა!
არა, მაინც, ყველაფერმა ჩემთვის როგორ მოიცალა!
ვინც მე ხელი შემაშველა, ყველას ხელი მოეცარა!
შეიცვლება რაღაცაო! მაინც როდის! მოიცა რა!
შენ გინახავს? _ შენ, შენ, თვითონ,
ვინც ეს ლოდი მოიცილა!

ნუ მატყუებ! ხომ იცი, რომ არ ვტყუვდები! მოიცა რა!
ამურმაც რომ დამაცილა? _ “უებარმა მოისარმა!”
სიყვარული! კარგი ერთი! სიყვარული! მოიცა რა!
სიტყვა რაა, ერთი სიტყვა! სიტყვაც რომ არ მოიწერა?!
შორსააო! კი, შორსაა! იყოს იმ შორს! მოიცა რა!
უძილობამ დამანახა, მიწა როგორ ნელა ბრუნავს!
მე _ მხეცისგან შეჭმულს ვგავარ! და ლოგინი _ მხეცის
ბუნაგს!

“კარგია, რომ მაინც ბრუნავს!”
მოიცა რა! _ ბრუნავს! ბრუ- ნავს!...