Litclub.ge

სონეტი 143 (მთარგმენელი:რეზო თაბუკაშვილი)
ვის არ უნახავს, კრუხს რომ დასდევს დიასახლისი,
გარბის ქათამი, ვერ ეწევა მისი მდევარი,
მტირალი შვილი მიუგდია იქვე სახლის წინ
და ბავშვზე უკვე აღარ ფიქრობს დაუდევარი.
დედის კვალდაკვალ ბიჭუკელაც მიხტუნავს მარდად,
გაჰკივის ბავშვი თვალზე ცრემლებშეუშრობელი,
მაგრამ უეცრად გაქცეული ფრთოსანის გარდა,
უკვე ვერაფერს ვეღარ ხედავს მისი მშოველი.
შენც ოცნებები გიტაცებენ უცხო ფრთოსნებად,
მე კი დამტოვე დატვირთული მუდამ დარდებით,
ძვირფასო ჩემო, თუ მიაღწე ნეტარ ოცნებას,
დამიბრუნდი და მოფერებას ნუ დამზარდები.
შენი ოცნების ახდენისთვის მეც ვარ მლოცველი
მჯერა, რომ მერე მიპატრონებ დარდით მოცელილს.